Ik zoek in mijn fotografisch werk naar de verbindende factor in een wereld vol uitersten. Het werk is het resultaat van een proces dat begint met waarnemen, doorwerken, bewerken en uiteindelijk vastleggen in beeld van de materialen die op dat moment haar aandacht hebben. Zo komen in de DUTCH FLOWERS bloemen, planten en fruit naar voren dat geen mens weliswaar zonder deze natuurlijke schoonheid kan, maar een bedreiging altijd op de loer ligt. Het beeld dat zo ontstaat legt de grens tussen het alomtegenwoordige en de vergankelijkheid daarvan ineens scherp bloot.
De appreciatie voor de schoonheid van bloemen is van alle tijden. Het maken van stillevens met bloemen is een traditie met diepe wortels in de kunstgeschiedenis. Ik refereer aan Hollandse meesters.
De appreciatie voor de schoonheid van bloemen is van alle tijden maar het vastleggen van “flowers on ice” is een uiting van deze eeuw. Het vast willen houden van tijd is voor mij een rode draad door mijn leven. Op jonge leeftijd ben ik in aanraking gekomen met verlies, doodgaan en heb daardoor altijd de behoefte gehad tijd stil te zetten, herinneringen vast te houden. Door bloemen als metafoor te gebruiken en met ice als middel is de serie “Flowers on ice” ontstaan. In deze tijd van veranderingen in de natuur voel ik ook de behoefte om de kleurrijke schoonheid, kracht, blijheid, liefde van bloemen vast te zetten zolang ze er nog zijn.
Frozen in time, bloemen letterlijk bevroren in de tijd, op het moment dat het leven weg ebt wordt het vastgelegd op de foto’s zoals een vlieg in barnsteen. Tijdens het invriezen laat ik het over aan de natuur en kristalliseer de kracht van het moment uit op de foto,s. Kracht alsof er nog leven in zit die weg ebt, bubbels vliegen omhoog en bevriezen en creëren contrast tussen schoonheid en de snel verwelkende bloemen in een moment in tijd. Dit prachtige moment een schouwspel, versluierd door ice, vastgelegd op foto, is mijn gift aan deze tijd.
Input your search keywords and press Enter.
